Το ιστολόγιο της Αγγελικής Π. Σούλη

Η καταγραφή των αναγνώσεων αυτών ξεκίνησε από την επιθυμία μου να μην ξεχασθούν ιδέες και συναισθήματα που κάποτε με είχαν συγκινήσει.
Γράφοντας συνειδητοποίησα ότι ο χρόνος που αφιέρωνα στην ανάλυση, σύνθεση, αξιολόγηση του έργου, μου χάριζε ένα αίσθημα δημιουργίας.
Η επαγγελματική μου απασχόληση (φιλόλογος) μου έδωσε τα κίνητρα και τα μέσα για αυτές τις αναγνώσεις. Κι έτσι με συνεπήρε το ταξίδι της ανάγνωσης και της γραφής!
Κι ανοίχτηκε μπροστά μου ένας ολόκληρος κόσμος, σχεδόν ανεξερεύνητος,της δημιουργικής ανάγνωσης και γραφής.
"Η ανάγνωση δεν μπορεί να είναι ούτε μία ούτε άπειρες" όπως τονίζει ο Ουμπέρτο Έκο, αφού η υποκειμενική ερμηνεία του γράφοντος πρέπει να δένει με τους περιορισμούς που θέτει το κείμενο.

Και μια διευκρίνιση:
Καμμιά ανάγνωση δεν μπορεί να αντικαταστήσει το ίδιο το βιβλίο αλλά μπορεί να παίξει σημαντικό ρόλο ανάμεσα στον αναγνώστη και στο βιβλίο φωτίζοντας το, κάνοντας το πιο κατανοητό και καλλιεργώντας συγχρόνως τη φιλαναγνωσία.



Κυριακή 7 Αυγούστου 2022

Ο ταχυδρόμος του Νερούδα, Αντόνιο Σκαρμέτα, Εκδ. Κλειθάριθμος, 2022

Προτού αρχίσω να διαβάζω το μυθιστόρημα «Ο Ταχυδρόμος του Νερούδα» του Χιλιανού συγγραφέα Αντόνιο Σκαρμέτα αναρωτιόμουνα , αν αυτό θα κατάφερνε να μου μεταδώσει τη συγκίνηση που αισθάνθηκα, όταν είδα την κινηματογραφική μεταφορά του έργου στη μεγάλη οθόνη με τίτλο il Postino στη δεκαετία του 1990. Αναρωτιόμουνα,  πώς  ο λόγος του συγγραφέα θα συναγωνιζόταν τις καλλιτεχνικές εικόνες της ταινίας, πώς  οι 150 μικρού μεγέθους σελίδες του μυθιστορήματος θα συναγωνίζονταν την   δυό ωρών διάρκειας ταινία, πώς η λογοτεχνία θα συναγωνίζονταν τον κινηματογράφο!

Τελικά στη συγκεκριμένη περίπτωση ο κινημαρογραφος κατάφερε να αποδώσει το πνεύμα του μυθιστορήματος, τους χαρακτήρες των ηρώων, το κοινωνικό και πολιτικό περιβάλλον της εποχής, την προσωπικότητα του Νερούντα και πάνω απ΄όλα τη μαγεία της ποίησης του και γενικότερα της Ποίησης. Αν οι Τέχνες είναι αληθινές  μπορούν να συναγωνιστούν  ισάξια η μια την άλλη!

Λίγα για την υπόθεση του έργου και περισσότερα για τα μηνύματα του:

Το 1969 ο Μάριο Χιμένες, ένας νεαρός ψαράς στη νήσο Ίσλα Νέγκρα της μακρινής Χιλής «διορίζεται» ταχυδρόμος , επειδή ήταν από τους λίγους στο νησί που έξερε ανάγνωση και γραφή και επιπλέον είχε και ποδήλατο για να μπορεί να μεταφέρει την ογκώδη αλληλογραφία που δεχόταν ο  ποιητής  Πάμπλο Νερούδα κάτοικος κι αυτός της Νήσου Νέγκρα. Η γνωριμία του αγνού ψαρά με το μεγάλο ποιητή της Χιλής, ο θαυμασμός του γι αυτόν, οι απορίες του για πώς γράφεται η ποίηση και  τι χρειάζεται στον άνθρωπο, ο αυθορμητισμός και η επιμονή του να μάθει τα περί ποίησης, κάνουν τον ποιητή να τον προσέξει και η γνωριμία τους να εξελιχθεί σε φιλία.  Και καθώς η ζωή προχωρά,  ο Μάριο δεν διστάζει να απευθυνθεί στο φίλο του-ποιητή για να αντιμετωπίσει τα «δεινά» του έρωτα, όταν ερωτεύθηκε κεραυνοβόλα την όμορφη κι αισθησιακή συνομηλική του   Μπεατρίς Γκονζάλες! Μια σειρά από χαριτωμένα  επεισόδια  μεταξύ των ερωτευμένων και της αυστηρών ηθών πεθεράς του Μάριο που σε κάποια μπλέκουν  και τον ποητή, δοσμένα με πολύ χιούμορ,  αποκαλύπτουν στο Μάριο και στους αναγνώστες το ρόλο της ποίησης στον έρωτα και στην ομορφιά της  ζωής που σφύζει γύρω μας! Κι όταν λίγο αργότερα ο μαρξιστής  ποιητής προτείνεται για Πρόεδρος της Δημοκρατίας στη Χιλή, η πολιτική εισχωρεί στη ζωή του Μάριο και γίνεται αισθητή, ιδίως  μετά τις εκλογές του 1970, που ανέδειξαν τον αριστερό Σαλβατόρ Αλλιέντε ως  Πρόεδρο  της  χώρας μέχρι το πραξικόπημα και τη δολοφονία του τρία χρόνια αργότερα, το 1973. Και η ζωή του Μάριο ; κι αυτή  εξελλίσσεται ανάμεσα στα προσωπικά του όνειρα από τα οποία  δεν λείπει η αγάπη του για τον ποιητή που τον σημάδεψε, τις «βαριές» οικογενειακές του  ευθύνες και τα ταραχώδη πολιτικά  γεγονότα της  χώρας  του μέχρι που ... επί της οθόνης η συνέχεια,  λογοτεχνικής ή  κινηματογραφικής με διαφορετικό τέλος!