Το ιστολόγιο της Αγγελικής Π. Σούλη

Η καταγραφή των αναγνώσεων αυτών ξεκίνησε από την επιθυμία μου να μην ξεχασθούν ιδέες και συναισθήματα που κάποτε με είχαν συγκινήσει.
Γράφοντας συνειδητοποίησα ότι ο χρόνος που αφιέρωνα στην ανάλυση, σύνθεση, αξιολόγηση του έργου, μου χάριζε ένα αίσθημα δημιουργίας.
Η επαγγελματική μου απασχόληση (φιλόλογος) μου έδωσε τα κίνητρα και τα μέσα για αυτές τις αναγνώσεις. Κι έτσι με συνεπήρε το ταξίδι της ανάγνωσης και της γραφής!
Κι ανοίχτηκε μπροστά μου ένας ολόκληρος κόσμος, σχεδόν ανεξερεύνητος,της δημιουργικής ανάγνωσης και γραφής.
"Η ανάγνωση δεν μπορεί να είναι ούτε μία ούτε άπειρες" όπως τονίζει ο Ουμπέρτο Έκο, αφού η υποκειμενική ερμηνεία του γράφοντος πρέπει να δένει με τους περιορισμούς που θέτει το κείμενο.

Και μια διευκρίνιση:
Καμμιά ανάγνωση δεν μπορεί να αντικαταστήσει το ίδιο το βιβλίο αλλά μπορεί να παίξει σημαντικό ρόλο ανάμεσα στον αναγνώστη και στο βιβλίο φωτίζοντας το, κάνοντας το πιο κατανοητό και καλλιεργώντας συγχρόνως τη φιλαναγνωσία.



Κυριακή 28 Μαρτίου 2021

Καπιταλισμός χωρίς Αντίπαλο, Branko Milanovic, Εκδ. Πόλις, 2020

           

Και τι δεν μάθαμε για το είδος του καπιταλισμού, του επονομαζόμενου πολιτικού, που επικρατεί στην Κίνα  μέσα από το βιβλίο «Καπιταλισμός χωρίς αντίπαλο» του οικονομολόγου Μπράνκο Μιλάνοβιτς! Στην Κίνα, αν και  κυβερνά το Κομμουνιστικό Κόμμα Κίνας (ΚΚΚ), κυρίαρχο είναι το  καπιταλιστικό σύστημα,  οπότε ο καπιταλισμός έχει επικρατήσει παγκόσμια και είναι χωρίς αντίπαλο, πιστεύει ο Μπράνκο Μιλάνοβιτς, που γεννήθηκε στη Σερβία το 1953 και κατοικεί στις ΗΠΑ. Ο Μιλάνοβιτς έγινε γνωστός από τις μελέτες του για την παγκόσμια οικονομική ανισότητα για την περίοδο 1988-2008, έχει διδάξει σε πανεπιστήμια των ΗΠΑ και έχει διατελέσει επικεφαλής οικονομολόγος της Παγκόσμιας Τράπεζας. Ο Κινέζικος καπιταλισμός διαφέρει όμως από τον Δυτικό καπιταλισμό ο οποίος μετρά αρκετούς αιώνες  καπιταλιστικής οργάνωσης και μεταμορφώσεων. Σε αντίθεση ο Κινέζικος μετρά μόνο 40 χρόνια ανάπτυξης, από τότε που  ο ηγέτης της Κίνας και Γενικός Γραμματέας του ΚΚΚ, Ντεγκ Σιαο Πινγκ δέχτηκε τους Αμερικανούς στη χώρα του να εισάγουν την καπιταλιστική οργάνωση στην οικονομία της,  στη δεκαετία του 1980, μεταφέροντας εκεί τεχνογνωσία και κεφάλαια για να  εκμεταλλευτούν την πληθώρα των εργατικών χεριών του κινέζικου υπερπληθυσμού. 

Βέβαια ο Ντεγκ Σιαο Πινγκ δέχτηκε μόνο οικονομικές μεταρρυθμίσεις όχι όμως και πολιτικές.  Ήθελε η οικονομία και η πολιτική να είναι διακριτά μέρη για να μη καπελώσουν οι ιδιώτες-επιχειρηματίες το κράτος. Ήθελε το Κομμουνιστικό Κόμμα που κυβερνούσε  να μπορεί να ελέγχει την ιδιωτική πρωτοβουλία γι αυτό αρνήθηκε τα δυτικά πρότυπα διακυβέρνησης με τον κοινοβουλευτισμό, τον πολυκομματισμό και τη διάκριση των εξουσιών. Εξάλλου ο κινέζικος λαός είχε μακρά παράδοση 2.000 ετών σε απολυταρχικά καθεστώτα αρχής γενομένης από την εποχή των αυτοκρατόρων μέχρι την εγκαθίδρυση του κομμουνισμού επί Μάο τον 20ο  αιώνα.   

Έτσι σήμερα επικρατούν παγκόσμια δυο μορφές καπιταλισμού: Πρώτον ο πολιτικός καπιταλισμός στην Κίνα και γενικότερα στην  Ασία, όπως τον ονοματίζει ο συγγραφέας,  επειδή έχει επιβληθεί από πολιτικές  «κομμουνιστικές»  ηγεσίες ή παρόμοια μονοκομματικά σχήματα. Δεύτερον ο αξιοκρατικός, φιλελεύθερος καπιταλισμός που επικρατεί στην Ευρώπη, Β. Αμερική, τυπικά στη Ρωσία και γενικότερα στον υπόλοιπο κόσμο.  Αναλύοντας τις δυο αυτές μορφές καπιταλισμού ο συγγραφέας βλέπει πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα σε κάθε είδος.